ท่านผู้อ่านคงจะสงสัยนะคะว่าทำไมผู้เขียนถึงนำภาพนกแม่ลูก 2 ตัวนี้มาลง มันเป็นเรื่องแปลกแต่จริงที่ผู้เขียนคิดว่า น่าจะนำมาเล่าสู่กันฟัง ถึงจะเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นมานานแล้วก็ตาม แต่มันก็ยังเป็นความทรงจำและความประทับใจของผู้เขียนที่ไม่อาจจะลืมได้เลย
เช้าวันหนึ่งขณะที่ผู้เขียนกำลังนั่งรับประทานอาหารเช้าอยู่ ก็ได้ยินเสียงดังที่หน้าต่างหน้าบ้าน ซึ่งเป็นกระจกบานใหญ่ เสียงเหมือนมีอะไรมากระทบอย่างแรง ผู้เขียนจึงได้รีบออกไปดูนอกบ้านก็พบว่ามีลูกนกตัวหนึ่งนอนหมดสติอยู่กับพื้น จึงได้เอามือค่อยๆ ช้อนจับลูกนกขึ้นมาแล้วสำรวจดูว่ามีบาดเจ็บตรงไหนบ้าง ปรากฏว่าไม่มีบาดแผลที่ไหนเลย มันคงจะบินมาด้วยความเร็วากจนมองไม่เห็นกระจกและอีกอย่างกระจกหน้าต่างใสมากเลยชนเข้าอย่างแรงจนสลบทันทีได้
ผู้เขียนได้นำกล่องกระดาษเล็กๆใบหนึ่งมาใส่ลูกนกที่กำลังนอนสลบอยู่นั้น แล้วจึงได้นำลูกนกลงไปนอนในกล่อง ปล่อยไว้นอกบ้าน สักครู่หนึ่งก็มีเสียงแม่นกร้องเรียกหาลูกบินวนเวียนอยู่บริเวณหน้าบ้าน ผู้เขียนคิดว่าคงจะเป็นแม่นกแน่นอน คงจะมาตามหาลูกน้อยที่เพิ่งหัดบิน แม่นกร้องเรียกลูกตลอดเวลา ผู้เขียนรู้สึกสงสารจับใจทั้งแม่นกและลูกนก จึงได้แต่ภาวนาขอให้ลูกนกปลอดภัยแล้วฟื้นโดยเร็ว
ลูกนกสลบไปนานร่วม 2 ชั่วโมง ก็ค่อยๆ ลืมตาขึ้นแล้วส่งเสียงร้องหาแม่ ผู้เขียนเห็นว่าลูกนกฟื้นแล้ว จึงได้นำออกจากกล่องแล้วปล่อยให้เขาบินไปหาแม่ หลังจากนั้นผู้เขียนก็ได้ใช้เวลาว่างในตอนบ่ายพักผ่อนเผลอหลับไป พอตื่นขึ้นมาสามีได้บอกกับผู้เขียนว่า "มีแม่นกมาหาเธอเขามาวนเวียนหาเธออยู่เป็นเวลานานแล้ว ออกไปดูสิ"
ผู้เขียนได้ออกไปดูข้างนอก ก็พบว่ามีแม่นกตัวหนึ่งสวยงามมาก เดินไปเดินมาอยู่ที่นอกชานเดินพอเห็นผู้เขียนยืนอยู่ที่นอกชาน เขาก็เดินเข้ามาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าผู้เขียนแล้วผงกหัวเบาๆ ทำอาการกิริยาเหมือนว่า "ฉันขอบคุณมากนะที่ช่วยชีวิตลูกฉันไว้" ผู้เขียนก็พยักหน้ารับคำขอบคุณของแม่นก จากนั้นทั้งแม่นกและลูกนกก็ไม่มาปรากฏในสวนที่บ้านของผู้เขียนอีกเลย
เหตุการณ์ครั้งนี้ประทับใจผู้เขียนมาก เพราะว่าแม้แต่สัตว์เดรัจฉานยังรู้จักบุญคุณคน ถ้าคนเราไม่รู้จักบุญคุณคนที่เคยช่วยเหลือตนเอง ก็น่าอับอายสัตว์เดรัจฉานมาก ๆ เลยนะคะ การได้ช่วยชีวิตผู้อื่นให้รอดปลอดภัยจากภยันตรายต่างๆ เป็นความสุขและเป็นความประทับใจที่มิอาจลืมได้ เมื่อนึกถึงทีไรก็มีแต่ความสุขใจเสมอค่ะ
ผู้เขียนคิดว่าเรื่องราวนี้เป็นเรื่องที่แปลกแต่เป็นความจริงและเกิดขึ้นแล้วด้วยค่ะ
ขอบพระคุณมากค่ะสำหรับท่านที่แวะเข้ามาอ่านบทความนี้
